Οι χαρακτήρες και οι σχέσεις που εμφανίζονται στην οθόνη δεν απεικονίζουν πάντα τα πράγματα όπως ακριβώς συμβαίνουν, ακόμη και όταν πρόκειται για ντοκιμαντέρ. Και όμως η κινηματογραφική ταινία αποτελεί ντοκουμέντο, αφού ο λόγος του δημιουργού -ακόμη και ο φανταστικός- ριζώνει στον βιωμένο κόσμο και στις συγκεκριμένες κοινωνικές-ιστορικές συνθήκες ζωής που εκφράζονται μέσα από το έργο του.

Η παιδική ηλικία, μια πόλη που αναγκάζεται να απεκδυθεί τον πανάρχαιο χιτώνα της, ο ξένος που δεν έχει πού την κεφαλήν κλίναι, η νοσταλγία του γενέθλιου τόπου αναπαριστώνται κινηματογραφικά παρουσιάζοντας συγχρόνως εικόνες του κόσμου εντός του οποίου υπάρχουμε, θέτοντας ερωτήματα και προκαλώντας σκέψεις, συλλογισμούς και αναλογισμούς.

Στο παρόν βιβλίο αναλύονται και ερμηνεύονται σχετικές ταινίες από τη μεριά των κοινωνικών επιστημών με την πεποίθηση πως η φιλμική αφήγηση αποτελεί ένα μέσο διείσδυσης στην κοινωνική πραγματικότητα και στις αθέατες πλευρές της και σε τελική ανάλυση και στον ίδιο μας τον εαυτό.